شبکه نرم افزاری تعریف شده (Software Defined Networking) نوید دستیابی به مزایای فراوانی از کاهش هزینه‌ها گرفته تا ساده‌سازی عملیات نگهداری شبکه داده است. در ادامه لزوم حضور SDN در طرح آینده شبکه مطرح شده است.
شبکه نرم افزاری تعریف شده (SDN) روشی برای مجازی سازی شبکه به منظور سادگی در پیکربندی و نگهداری شبکه می‌باشد؛ مشابه اتفاقی که در سرورها و ذخیره سازها رخ داده است. در هر صورت SDN در حال ورود به عرصه فناوری اطلاعات است و بیشتر تصمیم‌گیرندگان IT و رهبران صنعت از آن مطلع هستند. در ادامه به سوالات اصلی که در زمینه SDN مطرح است پاسخ داده شده است.
مطابق با تعریفی که در سال ۲۰۱۱ توسط ONF ارائه شده است:
«SDN یک معماری پویا، مدیریت‌پذیر، به‌صرفه و انطباق‌پذیر بوده که در حال ظهور است. این معماری برای کاربرد‌های حال حاضر که نیاز به پویایی و پهنای باند بالایی دارند ایده‌آل می‌باشد. SDN، عملکردهای کنترلی شبکه را از عملکردهای روانه‌سازی (Forwarding) جدا می‌سازد که این امر امکان کنترل مستقیم شبکه را از طریق برنامه‌نویسی فراهم می‌نماید و زیرساخت سخت‌افزاری را از سرویس‌ها و کاربرد‌های شبکه مستقل خواهد کرد. پروتکل OpenFlow یکی از عناصر اصلی برای ارائه راهکارهای SDN می‌باشد».
گروه ONF یا Open Networking Foundation- گروهی است که در زمینه توسعه و استاندارد‌سازی SDN فعالیت گسترده‌ای دارد و متشکل از کمپانی‌هایی همچون سیسکو، اچ پی، آی بی ام و ده‌ها شرکت دیگر می‌باشد.
بسیاری از مردم تعاریف متفاوتی از SDN دارند. احتمالا به این دلیل که SDN همراه با رشد فناوری و معرفی راهکارها در حال تغییر و تکامل است. برای تعریف SDN می‌توان گفت که شبکه‌ها با نرم افزارهای کاربردی کنترل می‌شوند و کنترلرهای SDN به جای کنسول و کامندهای مدیریت شبکه‌های سنتی (که سربار مدیریتی بالایی دارند) و ممکن است مدیریت آن‌ها در مقیاس بزرگ، سخت و آزاردهنده باشد، به کار می‌روند.
در ابتدا، شور و اشتیاق فراوانی به SDN وجود داشت، تنها به خاطر اینکه کنترل مبتنی بر نرمافزار بسیار انعطاف‌پذیرتر از کنسول‌های مدیریتی و CLIهای قدیمی بود. چنین قابلیتی (کنترل شبکه‌ها از طریق نرمافزار) به سرعت منجر به درک این شد که بسیاری از کارهای پیچیده‌ی حوزه IT که باید از طریق ابزارهای سنگین مدیریتی انجام می‌شدند حالا می‌توانند خودکار و با بازدهی بیشتری انجام شوند. دلیل اصلی بوجود آمدن ابر و شبکه‌های چندمستاجره (Multi-tenant) در واقع، اتوماسیون ابر (در انواع گوناگون آن) به سرعت به عنوان یکی از کاربردها اصلی فناوری SDN مطرح شد. امروزه، بسیاری از راهکارهای SDN، پلتفرم‌های واقعی برای میزبانی راهکارهای اتوماسیون ابر هستند.
در تجهیزات شبکه دو صفحه (Plane) وجود دارد، یک صفحه کنترل (Control Plane) که نحوه هدایت ترافیک را مشخص می‌سازد و یک صفحه داده (Data Plane) که ترافیک را بر اساس آنجه صفحه کنترل تصمیم‌گیری نموده هدایت می‌کند. با SDN، این دو صفحه از یکدیگر جداسازی شده‌اند. صفحه داده (Data Plane یا Data Forwarding Plane یا Forwarding Plane) در تجهیزات سخت‌افزاری باقی می‌ماند اما صفحه کنترل (همان کنترلر SDN) که وظیفه تصمیم‌گیری درمورد طریقه هدایت ترافیک را برعهده دارد با استفاده از نرمافزار اجرا می‌شود. این جداسازی امکان مجازی‌سازی شبکه را فراهم می‌سازد چراکه دیگر نیازی به اجرای تمامی دستورات و قواعد کنترلی در سخت‌افزار نمی‌باشد.
SDN یک محصول متن باز می باشد که به فروشنده (vendor) خاصی وابستگی ندارد. چراکه SDN پایبند به استانداردهای باز بوده و به طور تئوری می‌تواند با تجهیزات شبکه هر سازنده‌ای کار کند.
از نظر فناوری اطلاعات، این امر موجب فراغ خاطر شرکت‌ها برای استفاده از تجهیزات برندهای مختلف در شبکه و خارج شدن بازار شبکه از انحصار یک شرکت خاص می‌باشد. همچنین ظرافت و مهارت زیادی را در زمینه فناوری اطلاعات مهیا می‌کند، به دلیل اینکه راه‌حل‌های یک استاندارد باز مثل SDN وظیفه اتصال به cloudهای مختلف، برنامه‌ها، کاربردها و ابزارهای شبکه را بسیار ساده می‌کند.
با این اوصاف ادمین شبکه می‌تواند با استفاده از نرمافزار بسیاری از کارهایی که پیش از این به صورت دستی انجام میداده را خودکارسازی کند.
OpenFlow پروتکلی است که از APIهایی خاص برای پیکربندی سوئیچ‌های شبکه استفاده می‌کند. SDN نرم‌افزاری است که با قراردادن یک کنسول در اختیار ادمین شبکه آن را قادر به Provision، مدیریت و Break down شبکه‌ها بدون دسترسی فیزیکی جهت تنظیم سوئیچ‌ها و تجهیزات می‌سازد.
اغلب شرکت‌های پرآوازه فناوری اطلاعات در زمینه SDN ابداعاتی دارند. در بین آن‌ها می‌توان از سیسکو، آی بی ام، آلکاتل، جونیپر نتورکز، برادکام، سیتریکس، دل، گوگل، فیس بوک، اچ پی و ورایزون را نام برد. با این همه استقبالی که در تولید محصولات SDN شده می‌توان SDN را به عنوان یک وظیفه در حوزه زیرساخت IT برای این شرکت‌ها فرض کرد.
هنوز نه. شرکت‌های سازنده بزرگ، تایید کرده‌اند که SDN جهت آینده شبکه است و بر سر استانداردی برای همکاری متقابل محصولاتشان به تفاهم رسیده‌اند.
علیرغم وجود چنین استانداردهایی، تنها شرکت‌های بزرگی که بدون SDN نتوانستند از پس حجم وسیع ترافیک موجود برآیند به پیاده‌سازی گسترده آن دست زدند (همانند گوگل).
البته این بدین معنا نیست که نمی‌بایست SDN را از برنامه راهبرد IT خود حذف کنید. استفاده از نرمافزار در شبکه در نهایت به شکلی وارد ماجرا خواهد شد که امروزه SDN بهترین راه‌حل موجود می‌باشد.
دیدگاهتان را بنویسید